تریکیازیس (رشد مژه ها به سمت قرنیه)

تریکیازیس نوعی اختلال حاشیه پلک است که در آن مژه ها در امتداد مسیر طبیعی رشد نمی کنند و در تماس با سطح چشم قرار دارند. این اختلال یکی از دلایل عمده ابتلا به بیماری های چشمی است و معمولاً ثانویه به التهاب و اسکار در فولیکول های مژه ایجاد می شود. این اختلال ممکن است باعث رشد مژه های طبیعی در مسیر غیر معمول یا رشد مژه های متاپلاستیک شود. به ندرت، مژه های متاپلاستیک مادرزادی در جایی رشد می کنند که ردیف دوم یا جزئی مژه (دیستیکیازیس) در پشت روزنه های غده میبومین وجود دارد. این حالت اغلب با آنتروپیون سیکاتریکال همراه است.

درمان تریکیازیس

به استثنای دیستیکیازیس، درمان  تریکیازیس به شرح زیر است:
    محدود کردن تشکیل اسکار (به عنوان مثال، از طریق درمان مناسب التهاب غدد میبومین یا بلفاریت).
    از بین بردن مژه های غیرطبیعی:
        اپیلاسیون حدود 4-6 هفته دورام می آورد و مجددا مژه ها رشد می کنند.
        الکترولیز و سرما درمانی راه حل های دائمی تری هستند.
        در صورت رشد موضعی مژه ها که در برابر درمان مقاوم هستند، ممکن است برداشت گوه ای از آن قسمت  پلک انجام شود.
    به غیر از اپیلاسیون ،  میزان موفقیت این درمانها در حدود 70٪ است.
    دیستیکیازیس اغلب به جراحی نیاز دارد.