تکامل بینایی نوزادی تا 12 ماهگی

در سال اول چه انتظاری باید داشته باشید؟

بینایی کودک در اولین سال زندگی دستخوش تغییرات زیادی می شود. متخصص اطفال در هر ویزیت بینایی نوزاد را  خوب بررسی می کند. این پزشکان مطمئن می شوند که تکامل بینایی کودک شما طبیعی است. دانستن اینکه باید منتظر چه چیزی باشید، می تواند به شما کمک کند تا نظاره گر تکامل بینایی فرزندتان بوده و از آن لذت ببرید.

نکته ای در مورد نوزادان نارس

در نوزادان نارس نقطه سنی مبنای تکامل بینایی را بر اساس سن جنینی آنها محاسبه می کنند نه بر اساس تاریخ تولد نوزاد.

 نوزادان تازه متولد شده: تعامل با نور و شروع تمرکز

هنگام تولد، نوزاد نسبت به نور شدید بسیار حساس است. ممکن است متوجه شوید که مردمک چشم آنها چقدر کوچک است و این تنگی مردک باعث می شود که ورود نور را به چشمشان محدود کند. یک نوزاد تازه متولد شده می تواند با دید محیطی (از پهلوها) اشیاء طرفی خود را ببیند، اما بینایی مرکزی او هنوز در حال رشد است.
در طی چند هفته، با تکامل شبکیه چشم، مردمک چشم کودک بزرگتر می شود. آنها می توانند طرح های روشن و تاریک را ببینند. اشکال بزرگ و رنگهای روشن ممکن است توجه آنها را جلب کنند. همچنین ممکن است نوزاد شروع به تمرکز روی اشیایی کند  که درست روبروی او قرار گرفته اند. در حدود 1 ماهگی، کودک ممکن است مدت کوتاهی روی شما تمرکز کند اما هنوز اشیای با رنگ روشن که تا فاصله یک متری باشند را ترجیح  می دهد. نوزادان حتی در بدو تولد قادر به دیدن اشیاء داخل اتاق هستند اما بیشتر به اشیاء  بسیار نزدیک به خود توجه دارند.

از 2 تا 4 ماهگی: تمرکز و ردیابی اشیاء در حال حرکت

در 2  ماه اول، چشم نوزادان اغلب به خوبی با هم کار نمی کنند. ممکن است به نظر برسد که چشمان کودک شما انحراف پیدا می کند یا به نظر می رسد به طرفین منحرف می شوند. این حالت در بیشتر موارد طبیعی است و سرانجام چشم ها خود را اصلاح می کنند. اما اگر یکی از چشم های کودک شما به طور مداوم به سمت بینی او منحرف می شود و یا به سمت خارج می رود، با چشم پزشک  مشورت کنید.

در حدود 2 ماهگی، نوزادان معمولاً می توانند با بهبود هماهنگی بینایی، اشیاء  متحرک را با چشم دنبال کنند. در واقع، در حدود 3 ماهگی، ممکن است هماهنگی چشم و دست کودکتان به اندازه ای باشد که قادر به گرفتن اشیایی را که در فاصله طول بازوهایش  حرکت می دهید، باشد. در 3 ماهگی، چشمان کودک شما باید برای تمرکز و ردیابی اشیاء با هم هماهنگ کار کنند. اگر این توانایی را مشاهده نکردید ، با پزشک متخصص اطفال صحبت کنید.

از 5 تا 8 ماهگی: رسیدن ، شناخت و به یاد آوردن

در حدود 5 ماهگی، توانایی کودک برای دیدن فاصله یک جسم از آنها (درک عمق نامیده می شود) به طور کامل تری رشد کرده است. آنها جهان را در 3 بعد (3 بعدی) کاملتر می بینند. آنها در دستیابی به اشیاء  نزدیک و دور بهتر می شوند. آنها همچنین در این مرحله دید رنگی خوبی دارند، هرچند کاملاً به اندازه بزرگسالان رشد نکرده اند.
در این مرحله ، ممکن است کودک والدین خود را در آن طرف اتاق بشناسد و به آنها لبخند بزند. آنها هنگام مشاهده از پنجره می توانند اشیاء بیرون را ببینند. آنها حتی ممکن است به یاد بیاورند که یک شی چیست حتی اگر فقط بخشی از آن را ببینند.
بچه ها به طور کلی از حدود 8 ماهگی شروع به خزیدن می کنند و این باعث افزایش هماهنگی چشم و دست آنها می شود.

از 9 تا 12 ماهگی: گرفتن ، درک و حرکت

در حدود 9 ماهگی، نوزادان به طور کلی می توانند فاصله را به خوبی قضاوت کنند. این مربوط به زمانی است که آنها شروع به بلند کردن خود برای ایستادن می کنند. رنگ چشم های کودک شما احتمالاً اکنون رنگ نهایی آنها است. با این حال ، بعید نیست بعداً تغییرات جزئی را مشاهده کنید.

در حدود 10 ماهگی، نوزادان معمولاً می توانند فاصله را به اندازه کافی ببینند و قضاوت کنند تا چیزی را بین انگشت شست و انگشت اشاره خود بگیرند. در 12 ماهگی، بیشتر کودکان در حال خزیدن و تلاش برای راه رفتن هستند.

مراحل اطمینان از رشد مناسب چشم و بینایی کودک

مشکلات چشم یا بینایی می تواند رشد کودک را به تأخیر بیندازد. یافتن این مشکلات در اسرع وقت مهم است تا بتوانید به آنها برای رشد و یادگیری صحیح کمک کنید.
والدین باید این مراحل مهم را انجام دهند:
     مراقب مشکلاتی مانند انحراف چشم به داخل یا خارج یا تأخیرهای قابل توجه در ردیابی اشیا در حال حرکت باشید. در صورت مشاهده این اختلات با چشم پزشک مشورت کنید.
     همانطور که توصیه می شود، غربالگری چشم نوزاد / کودک را انجام دهید تا هرچه زودتر مشکلات بینایی را  کشف کنید.
     از متخصصان اطفال خود بخواهید فعالیت های متناسب با سن کودک را که می توانید با کودک خود انجام دهید به شما آموزش دهند تا به رشد بینایی او کمک کیند.