پیری و تاری دید

پیری و تاری دیدچرا بینایی شما با افزایش سن بدتر می شود؟

این یک واقعیت شناخته شده است که سن تأثیر مستقیمی بر بینایی دارد، به ویژه زمانی که فرد به 60 سالگی یا بیشتر از آن می رسد. این ضعف در بینایی همیشه به دلیل بیماری یا مشکل چشمی نیست، بلکه بیشتر اوقات به دلیل عامل سن است. آب مروارید یکی از شایع ترین مشکلاتی است که در سنین بالا مشاهده می شود اما مشکلی جدی نیست و با جراحی ساده آب مروارید قابل اصلاح است.
برخی از افراد بیماری های چشمی جدی را تجربه می کنند که در سنین بالا رخ می دهد و می تواند کیفیت بینایی را مختل کند. برخی از این بیماری ها شامل رتینوپاتی دیابتی، گلوکوم و دژنراسیون ماکولا و غیره است. این ناراحتی ها با افزایش سن بدتر می شود.

تغییرات کلی بینایی مرتبط با سن

پیرچشمی 

افرادی که از 40 سالگی گذشته اند، اغلب با این موقعیت مواجه می شوند که تمرکز بر روی اجسام نزدیک دشوار است. دلیل این امر این است که با افزایش سن  عدسي موجود در چشم ظرفیت خود را برای تغییر شکل از دست می دهد. در اصطلاح پزشکی، این وضعیت به عنوان پیرچشمی شناخته می شود.
به طور موقت، می توان با دور نگه داشتن جسم با این مشکل مقابله کرد. با این حال، این یک راه حل کوتاه مدت است و فرد  برای غلبه بر این مشکل نیاز به انتخاب عینک مطالعه یا لنزهای تماسی دارد. علاوه بر این، برخی از جراحی های اصلاح بینایی نیز برای درمان پیرچشمی در دسترس هستند. این جراحی ها به اندازه کافی ایمن و قابل اعتماد هستند.

آب مروارید

همانطور که در بالا ذکر شد، این مشکل در میان افراد در گروه های سنی بالاتر رایج است. از این رو، به عنوان یک مشکل طبیعی پیری طبقه بندی می شود. طبق تحقیقات انجام شده در مورد آب مروارید ، افرادی که از 65 سالگی گذشته اند از درجاتی از آب مروارید رنج می برند. با افزایش سن، درصد مشکل نیز افزایش می یابد. این روزها عمل جراحی برداشتن آب مروارید به قدری موثر شده که آب مروارید را به طور کامل از بین می برد و به بازیابی بینایی کمک می کند. در عوض پیشنهاد می شود که این مشکل را نادیده نگیرید. برای معاینه حتماًبه پزشک مراجعه کنید..

دژنراسیون ماکولا

این وضعیت به نام AMD نیز شناخته می شود، یعنی  دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (ARMD) یا (Age Related Macular Degeneration)  یکی از شایع ترین دلایل نابینایی در افراد مسن است. بر اساس گزارش منتشر شده توسط موسسه ملی چشم، بیش از پنجاه درصد از افراد مسن از این بیماری چشم رنج می برند. پیش بینی می شود در آینده این درصد افزایش بیشتری پیدا کند.

آب سیاه

با عبور از چهل سالگی، احتمال ابتلا به گلوکوم با هر سال اقزایش سن افزایش می یابد. در مرحله اولیه، خطر یک درصد است، اما با افزایش سن این خطر نیز تا حدود 12 درصد افزایش می یابد.

رتینوپاتی دیابتی 

همانطور که از نامش پیداست این مشکل چشمی به طور مستقیم با دیابت مرتبط است. افرادی که از چهل یا پنجاه سالگی عبور می کنند، بسیار مستعد ابتلا به دیابت و خطر ابتلا به رتینوپاتی دیابتی هستند. دیابت یک بیماری جدی چشم است و منجر به از دست دادن جزئی یا کامل بینایی می شود.

خشکی چشم

با افزایش سن، توانایی چشم برای تولید اشک یا مرطوب کردن کاهش می یابد. این وضعیت به عنوان خشکی چشم شناخته می شود. این مشکل معمولا در زنانی که به یائسگی رسیده اند دیده می شود. به افرادی که از این مشکل رنج می برند توصیه می شود از قطره های چشمی اشک  مصنوعی به عنوان قطره مرطوب کننده چشم استفاده کنند. افرادی که احساس سوزش، خارش یا هر گونه ناراحتی دیگری در چشم دارند باید فوراً برای معاینه به یک متخصص چشم مراجعه کنند.

از دست دادن قدرت تشخیص رنگ 

حساسیت سلول های شبکیه که مسئول تمایز رنگ هستند با افزایش سن کاهش می یابد. این امر تشخیص تفاوت بین روشنایی و کنتراست رنگ های مختلف را دشوار می کند. افرادی که از این مشکل چشم رنج می برند اغلب رنگ های محو شده را می بینند. گاهی اوقات، این محو شدن بینایی می تواند به دلیل آب مروارید نیز باشد، بنابراین باید به پزشک مراجعه کنید تا از علت آن مطلع شوید.
در هر صورت، برای رهایی از مشکل، مشورت با پزشک و شروع درمان در زمان مناسب بسیار توصیه می شود.

جراحیهای چشم