فریم های عینک

اجزای قاب یا فریم عينك

قسمتي از عينك كه عدسي هاي اصلاحي را در جاي مخصوص شان در جلو ي چشم ها نگه مي دارد؛ معمو لا تشکیل شده از يك قسمت قدامي (front) یا طوقه، كه در برگيرنده عدسي هاست و دسته هاي عينك ( (side piece يا temple) ) که به دو طرف قسمت قدامي قاب متصل مي شوند و در پشت گو ش ها قرارمي گيرند تا به نگه داري عينك در جاي خود كمك كنند . قاب ها هم چنين بالشتك هايي (pads) دارند كه روي بيني قرار مي گيرند و وزن عينک را تحمل مي كنند.

قسمتي از قاب عينک كه بين دو طوقه عينك واقع است و روي بيني قرار مي گيرد؛ پل (bridge)نام دارد . محل اتصال دسته ها به بخش قدامي قاب نيز قطعه انتهايي (end piece) نام دارد. در قاب هاي پلاستيكي ممكن است در جلوي قطعه انتهايي يك حفاظ فلزي (shield) تعبيه شود كه پرچ ها براي نگه داري لولا در جايش ، به آن متصل مي شوند. لولا ((joint يا hinge)) در محل اتصال دسته به قاب ، امکان باز و بسته شدن دسته ها به روي بخش قدامي را فراهم مي آورند. لولا داراي زبانه هايي است كه در زبانه هاي لولاي دسته فرو مي روند و دسته را در محل خود نگه مي دارند. لولاها ممكن است از لحاظ ساختمان متفاوت باشند و براي سادگي ، آن ها را بر اساس تعداد زبانه هاي لولا تقسيم بندي مي كنند. نسبت تعداد زبانه هاي لولا بخش قدامي به تعداد زبانه هاي دسته به صورت اعداد زير نشان داده مي شوند: ۱/ ۲ و ۲ /۳ ،۲/۱ ،۳/۲ ،۳/ ۴

فریم عینک از اجزاء مختلفی تشکیل شده است: ادامه مطلب =>

انواع فریم (قاب) عینک

  جنس فریم (قاب) عینک

 بر اساس مواد سازنده فریم ها به دو نوع كلي پلاستيكي و فلزي تقسيم مي شوند .  انواع ديگر، به نام فریم هاي تركيبي از تركيب فلز با پلاستيك ساخته می شوند. جنس فریم عينک بايد داراي خواص زير باشد :

1. - در نقاطي كه با پوست در تماس است؛ هيچ گونه تحريكي (درماتيت) ایجاد نكند.
2. - سخت و محكم باشد تا شكل قاب ثابت بماند.
3. - به خوبي صيقل (پوليش) شود.
4. - در مقابل اسيد پوست مقاوم باشد.
5. - بادوام و سبك باشد.
6. - رنگ آن ثابت باشد و در اثر استفاده، بيرنگ نشود. ادامه مطلب =>

چه فریم یا قاب عينکي را توصيه مي کنيم؟

آگاهي از چهره ها و صورت افراد نمي تواند يك ملاك قوي براي انتخاب فریم عينک باشد ولي به هر حال كمك زيادي به شخص مي كند؛ چرا كه مي توان با يك طبقه بندي ساده، فریم کاملاً مناسبي براي شخص انتخاب کرد.  افراد در يك طبقه بندي ساده به۷  گروه تقسيم مي شوند:

۱)  چهره بيضوي (oval) كه حالت مطلوب صورت است.

۲) چهره عمودي  (oblong) كه به صورت يك مستطيل عمودي در نظر گرفته می شود

۳) چهره گرد (round)  كه نسبت به چهره بيضوي، حلقوي تراست.

۴) چهره مربعي (square) كه کوتاه تر از چهره عادی است.

۵) چهره مثلثي معکوس (base-up)که بخش بالایی چهره پهن تر از بخش پاييني است.

۶) چهره مثلثي عادي (base-down) كه بخش پاييني چهره  پهن تر از بخش بالايي است.

۷) چهره لوزي (diamond) كه بخش مياني چهره از بخش بالايي و پاييني پهن تر است.

در چهره متعادل، محل ابروها طوري است كه يک سوم چهره بالاي ابرو و دوسوم آن زير ابروها قرار گرفته است. چنين چهره اي عينك هاي مختلف را مي تواند انتخاب كند.

در انتخاب قاب عينک بايد ابعاد عمودي و افقي قاب ، ساختار چهره و رنگ قسمت جلو يي قاب عينک را مد نظر داشت. براي حفظ زيبايي ، در صورت هاي کشيده بايد ارتفاع عمودي قاب عينک زياد باشد و در صورت هاي كوتاه تر بايد ارتفاع عمودي قاب كوتاه باشد . قاب هاي با رنگ يك پارچه ، از درازي صورت مي كاهند؛ زيرا به صورت ظاهري، خط ابرو را پايين مي آورند. درافراد داراي صورت متوسط ، قاب عينکي با ارتفاع  ۳۴- ۶۶ ميلي متر مناسب است ولي يك صورت بلند ، به  ۳۸-۴۰  قاب  عينکي با ارتفاع ميلي متر و صورتي كوتاه ، به عینکی با ارتفاع۲۰ - ۳۲ ميلي متر نياز دارد .

عامل بعدي، فك پايين بيمار است.  براي متعادل ساختن قاب عينک با صورت ، بهتر است که قسمت پائین قاب با فك يا چانه مطابقت داشته باشد ولي استثنا هم وجود دارد.   براي مثال، فردي با صورت مثلثي با قاعده پايين ، اگر قابي با حاشيه تحتاني افقي انتخاب كند ؛ فك او پهن تر به نظر مي رسد و بايد از قاب غير مربع استفاده كند.  قسمت بالايي قاب عينک بايد با شكل ابروها هماهنگ باشد .

بهترين حالت آن است كه لبه فوقاني طوقه در مجاورت قسمت زيرين ابرو قرار گيرد ؛ به گونه اي كه ابروها ديده شوند . به طور  خلاصه عواملي كه در انتخا ب قاب عينک مهمند؛ عبارتند ازرنگ قاب عينک، محل اتصال دسته به بخش جلويي قاب، رنگ پوست صورت، شكل پل قاب عينک و بيني افراد و چهره آن ها.

اندازه ها در قاب عينک (Frame Measurements)

هر فریم عينک اندازه هايي دارد كه براي فیت کردن (fitness) صحيح عدسي و تنظيم قاب به كار مي روند. يكي از روش هاي اندازه گيري، استفاده از سامانه داتوم (datum) مي باشد .

در سال 1962 انجمن کارخانه های سازنده عینک برای استاندارد سازی اندازه های قاب عینک سیستم باکسینگ (boxing system) را پیشنهاد کرد. مبنای ایده این سیستم این است که خطوط فرضی مماس بر لبه های عدسی عینک طوری ترسیم شود که این باکس لبه های عدسی را در بر گیرد. این سیستم از اضلاع طرفی باکس به عنوان نقاط مرجع در اندازه گیری استاندارد استفاده می کند.

از اين  سامانه براي درست قرار دادن مراكز اپتيكي عدسي و ارتفاع قطعه دوکانوني استفاده مي شود. در اين سامانه، خطوط افقي مماس با بالاترين و پايين ترین لبه داخلي قاب عينک رسم مي شوند و يك خط در وسط و موازي با آن ها كشيده مي شود. 

نقطه اي در وسط اين خط (datum line) به عنوان مرکز داتوم (datum center) (مرکز هندسی عدسی یا GC ) تعيين مي گردد. عرض عمودي  به وسيله خطي  كه از اين نقطه مي گذرد و محدود به دو خط مماس مي باشد (mild datum depth)تعيين مي گردد.

قطر موثر :(effective diameter)  یا (ED)

به وسيله دو برابر كردن فاصله مركز هندسي از راس لبه عدسي در بيش ترين فاصله ، به دست مي آيد. اين اندازه گيري براي تعيين كوچك ترين لنزخام اوليه (lens blank) قابل تراش، استفاده مي شود.

اندازه پل قاب عينک يا فاصله بين عدسي ها

در سامانه باکسينگ (boxing) فاصله بين عدسي ها را به  DBL ، (distance between lenses) نشان مي دهند که معمولا مترادف با اندازه پل قاب عينک مي باشد. اين اندازه در قاب عينک به صورت فاصله اي بر حسب ميلي متر از داخل شيار نازال (سمت بینی) قاب يک طرف تا شيار نازال قاب در طرف ديگر اندازه گيري مي شود.

فاصله بين مراكز هندسي 

فاصله بين دو مركز هندسي (GCD: geometrical center distance) از طرف چپ يك عدسي تا طرف چپ عدسي ديگر اندازه گيري مي شود و يا با جمع پهناي عرض چشم  DBL  (eye size) محاسبه مي گردد. GCDهمچنين به عنوان فاصله بين مركز عدسي  (DBC)در قاب عينک شناخته مي شود.

ارتفاع قطعه :(Seg height)

  براي تعيين ارتفاع قطعه دوکانوني يا سه کانوني استفاده مي شود. نقطه مبدا به صورت فاصله تا پايين يا بالاي خط داتوم و يا فاصله تا پايين ترين خط سامانه باکسينگ ارايه مي شود.

طول دسته 

طول دسته قاب عينک ممكن است به صورت كل طول دسته مشخص گردد و يا از قسمت لولا تا محل خميدگي گوشي اندازه گيري شود. اگر قطعه انتهايي  (end piece)به قسمت قدامي قاب محدود نشده باشد و درامتداد دسته باشد؛ فاصله بين صفحه سمت قدامي قاب و محل خميدگي گوشي، اندازه گيري مي شود.

مشخصات قاب عينک

اغلب قاب ها به صورت اندازه چشم(eye size) يا اندازه  حدقه (DBL) يعني اندازه پل بيني يا اندازه دماغه و طول دسته  مشخص مي شوند. قاب هاي فلزي هم چنين ممكن است با ميزان طلاي موجود در قاب و يا آلياژ فلز مشخص شوند . وقتي قاب عینک به صورت ۱۳۵- ۲۲ ۵۲􀀀 علامت زده مي شود؛ عدد ۵۲ نشان دهنده  اندازه حدقه و عدد ۲۲ نشان دهنده فاصله بين عدسي ها يا اندازه پل مي باشد. مربع بين اعداد، نشان دهنده اين است كه اندازه مطابق با سامانه باکسينگ مي باشد. عدد ۱۳۵ نشان دهنده طول دسته بر حسب ميليمتر است.

علامت هاي قاب عينک ممكن است در طرف داخل بالشتک بيني، در قسمت فوقاني خارجي طوقه عينک (eye wire) يا در قسمت قطعه انتهايي و يا در طرف داخل دسته مشخص شدهباشند. اندازه حدقه معمولا از ۳۸ تا ۶۰ ميلي متر است كه بصورت ۲ ميلي متر- ۲ ميلي متر اضافه مي شود. اندازه پل بيني به  ميلي متر تا ۲۴ ميلي متر مي باشد كه آن هم دو ميلي متر دو ميلي متر اضافه مي شود. اندازه دسته از ۱۰۰ تا ۱۴۵ ميلي متر است كه ۵ ميلي متر، ۵ ميلي متر اضافه مي شود.