گلوکوم مادرزادی یا گلوکوم دوران کودکی
Childhood glaucoma or congenital glaucoma or pediatric, or infantile glaucoma
این بیماری نوعی گلوکوم (گروهی از بیماری ها که در آن فشار زیاد مایعات در چشم شما به عصب بینایی آسیب می رساند) است که در شیرخوران و اطفال دیده می شود و معمولا قبل از سن یک سالگی تشخیص داده می شود. این نوع گلوکوم نادر است و معمولا ارثی و ناشی از اختلالات تکاملی زاویه چشم است.
گلوکوم مادرزادی اولیه (PCG) یک بیماری وخیم است که نیاز به توجه دارد. این بیماری از هر 10000 نوزاد تقریباً یک نفر را درگیر می کند. موارد درمان نشده علت اصلی نابینایی در دوران کودکی است. "اولیه" به این معنی است که این بیماری ناشی از سایر بیماری های زمینه ای مانند تومور نیست. "مادرزادی" به این معنی است که از بدو تولد وجود دارد.
پزشکان معمولاً بیماری را در سنین 3-6 ماهگی تشخیص می دهند. اما ممکن است در ابتدا علائمی وجود نداشته باشد و در اواخر 3 سالگی قابل تشخیص باشد. اگر این بیماری به موقع تشخیص داده شود، 80 تا 90 درصد کودکان به خوبی به درمان پاسخ می دهند و در آینده مشكل بینایی نخواهند داشت.
علائم گلوکوم مادرزادی یا گلوکوم دوران کودکی
تاثیر گلوکوم مادرزادی بر چشم و بینایی
در یک چشم سالم، مایع زلالیه تحت فشار طبیعی گردش می کند و مواد مغذی را وارد بافت های چشم می کند. این مایع از طریق شبکه ای از سلول ها و بافت ها تخلیه می شود. برای جایگزینی مایع خروجی، چشم شما دائماً مایع جدید تولید می کند. در گلوکوم اولیه مادرزادی، این روند از از حالت نرمال خارج می شود. در بیشتر موارد، مایعات طبق روال نرمال تخلیه نمی شوند و تجمع باعث می شود افزایش فشار چشم می شود.
عصب بینایی، در پشت چشم شما، پیام بینایی را به مغز شما ارسال می کند. افزایش فشار همراه با گلوکوم اولیه مادرزادی به فیبرهای تشکیل دهنده این عصب آسیب می رساند. در بیشتر انواع گلوکوم، این آسیب به مرور زمان اتفاق می افتد. غالباً، هنگامی که علائم را مشاهده می کنید، آسیب از قبل ایجاد شده است. وقتی بینایی فرزند شما از بین رفت، نمی توانید آن را برگردانید.
چه عواملی باعث گلوکوم مادرزادی می شود؟
ما می دانیم که اگر سلول ها و بافت های چشم کودک مانند قبل از تولد رشد نکنند، پس از تولد تخلیه مایع داخل چشم می تواند دچار مشکل شود. اما در حال حاضر در اکثر موارد به طور واضح علل آن را درک نمی کنیم. برخی موارد ارثی است، در حالی که موارد دیگر ارثی نیست.
چه چیزی خطر ابتلاء به گلوکوم مادرزادی را افزایش می دهد؟
پیش بینی اینکه کدام نوزادان با گلوکوم مادرزادی متولد می شوند دشوار است. والدینی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند بیشتر شانس انتقال بیماریرا دارند. اگر فرزند اول و دوم شما به این بیماری مبتلا باشد، فرزندان بعدی نیز احتمالاً خواهند داشت. تقریباً پسران دو برابر دختران با آن متولد می شوند. گاهی اوقات فقط در یک چشم خود بیماری را بروز می دهند، اما بیشتر اوقات، هر دو چشم مبتلا می شود.
گلوکوم مادرزادی چگونه تشخیص داده می شود؟
فرزند شما به معاینه کامل چشم نیاز دارد. برای پزشکان چشم بررسی چشمان نوزاد یا کودک کوچک آسان نیست، بنابراین آنها معمولاً این کار را در اتاق عمل و تحت بیهوشی انجام می دهند. در حین معاینه پزشک فشار چشم آنها را اندازه می گیرد و تمام قسمت های چشم آنها را کاملاً معاینه می کند. پزشک پس از رد سایر شرایطی که می تواند باعث بروز مشکلات چشم فرزند شما شود، تشخیص قطعی می دهد.
گلوکوم مادرزادی چگونه درمان می شود؟
اولین انتخاب تقریباً همیشه جراحی است. از آنجا که بیهوشی برای کودکان خردسال خطرناک است، پزشکان دوست دارند این کار را بلافاصله پس از تأیید تشخیص انجام دهند. اگر هر دو چشم مبتلا باشند، پزشک همزمان هر دو را تحت عمل قرار می دهد. اگر عمل جراحی بلافاصله انجام نشود، پزشک ممکن است قطره های چشمی، دارویی را که باید از راه دهان مصرف شود یا ترکیبی از این دو را برای کنترل فشار مایعات تجویز کند.
بسیاری از پزشکان روشی به نام جراحی میکروسکوپی را انجام می دهند. آنها از ابزارهای کوچکی برای ایجاد کانال تخلیه مایعات اضافی استفاده می کنند. گاهی اوقات پزشک یک دریچه یا یک لوله کوچک را برای انتقال مایعات از چشم کار می گذارد.اگر روش های معمول جواب ندهند ، پزشک ممکن است با انجام لیزر ناحیه ای را که مایع زلالیه را تولید و ترشح می شود تخریب کند. پزشک ممکن است برای کمک به کنترل فشار چشم بعد از جراحی دارو نیز تجویز کنند.