خال کوبی قرنیه

زمانی که قرنیه به علت اسکار (جوشگاه) یا ورم، ظاهری ناخوشانید دارد، خال کوبی قرنیه می تواند بر بهبود ظاهر چشم موثر باشد. کاربرد اصلی خالکوبی قرنیه در لک های قرنیه، انیدریا (عدم تمام یا قسمتی از عنبیه)، وجود چند مردمک و اسکار قرنیه است. اگرچه خال کوبی قرنیه اغلب در موارد کدورت های قرنیه که امیدی به دید و جود ندارد انجام می شود، گاهی مواقع نیز برای بهبود کیفیت بینایی در چشم هایی که دید خوبی دارند، انجام می شود. به عنوان مثال بعد از سوراخ کردن محیط عنبیه با لیزر برای درمان گلوکوم، برای درمان پخش نور می توان قرنیه را در محل سوراخ لیزر خالکوبی کرد. یکی از راههای  تغییر رنگ ظاهر چشم، گذاشتن لنز تماسی رنگی است. اما زمانیکه لنز رنگی تحمل نشود، می توان قرنیه را خالکوبی کرد. گاهی اوقات ممکن است خالکوبی قرنیه جایگزین مناسبی برای پیوند قرنیه به منظور کاهش اثرات روانی ظاهر نازیبای چشم باشد.

تکنیک جراحی خالکوبی قرنیه

خالکوبی قرنیه معمولا تحت بی حسی موضعی انجام می شود. ابتدا اپیتلیوم قرنیه برداشته می شود و با سرسوزن بسیار ظریف رنگ به داخل استرومای قرنیه زده می شود. باید مواظب بود که سوزن وارد فضای اتاقک قدامی چشم نشود. عمل باید در شرایط استریل انجام شود تا شانس عفونت کاهش یابد. پس از پایان عمل لنز تماسی پانسمان بر روی چشم گذاشته می شود. 

روش دیگر این است که فضایی با کمک وسایل جراحی یا فمتوسکند در ضخامت قرنیه ایجاد و رنگ به داخل آن فرستاده می شود تا استرومای قرنیه رنگ بگبرد.