استرس و بینایی چشم ها
محققان دریافته اند که استرس ذهنی می تواند منجر به علائم کاهش بینایی و یا بالعکس آرامش باعث دید بهتر شود. قطع چرخه استرس و از دست دادن بینایی برای بهبود مشکلات بینایی مرتبط با استرس ضروری است. تأثیرات استرس بر بینایی شما می تواند طیف وسیعی از علائم از خستگی چشم گرفته تا دوبینی یا تار بینی باشد. تظاهرات علائم می تواند به طرق مختلفی باشد. ممکن است فقط بر روی یک چشم تاثیر گذاشته یا هر دو چشم را متاثر کند و یا گاهی یک چشم و زمان چشم دیگر را درگیر کند و یا حضور مداوم داشته یا گاهی باشد و گاهی نباشد.
استرس با فعال کردن سیستم سمپاتیک بدن و آزاد سازی هورمون استرس (کورتیزول )، باعث مشکلات بینایی می شود. مقادیر بیش از حد آدرنالین و کورتیزول می تواند منجر به مشکلات چشم و مغز شود که بینایی شما را تحت تأثیر قرار می دهد. انواع استرس ذهنی می تواند مشکلات بینایی ایجاد کند. استرس مزمن و همچنین اضطراب و شرایط فردی بسیار استرس زا می توانند باعث افزایش آدرنالین و کورتیزول شوند که منجر به مشکلات بینایی شود.
مطالعات اخیر در مورد بررسی ارتباط بین استرس و مشکلات بینایی نیز رویکردهای درمانی موثر را شناسایی کرده است. اتخاذ رویکرد روانی جسمی با تأکید بر تکنیک های کاهش استرس و آرام سازی، رویکردی بسیار موثر در درمان کاهش بینایی مرتبط با استرس است. آخرین تحقیق در مورد مشکلات بینایی ناشی از استرس بر کاهش استرس شما تمرکز دارد، خواه در یک واکنش استرس فعال باشید یا اینکه استرس بخشی از زندگی روزمره شما باشد. در ترکیب با درمان های مرسوم مشکل بینایی، کاهش استرس می تواند به شما کمک کند تا از نظر روحی و جسمی روزانه احساس بهتری داشته باشید.
استرس و از دست دادن بینایی
مطالعات اخیر ارتباط بین استرس و از دست دادن بینایی را شناسایی کرده است. استرس می تواند باعث کاهش بینایی شود و یا نتیجه آن باشد. به دلیل این ارتباط، به متخصصین چشم توصیه می شوند که از انجام آزمایش های غیرضروری بر روی بیماران خود اجتناب کنند و حتی بر کاهش استرس به عنوان درمانی برای برخی از مشکلات بینایی تمرکز کنند.
انواع استرس ذهنی که می تواند ناشی از کاهش بینایی باشد شامل موارد زیر است:
اضطراب
افسردگی
ایزوله سازی اجتماعی
نگران بودن
ترس
طبق یک مطالعه اخیر ارائه شده توسط انجمن اروپایی پزشکی پیش بینی، پیشگیری و شخصی سازی (EPMA) ، استرس ذهنی طولانی مدت می تواند باعث کاهش بینایی شود. استرس مداوم در بدن باعث افزایش سطح کورتیزول می شود که به نوبه خود بر روی چشم و مغز تأثیر منفی می گذارد.
عدم تعادل در سیستم عصبی سمپاتیک ناشی از این افزایش کورتیزول می تواند منجر به بیماری های سیستم بینایی مانند گلوکوم و نوروپاتی بینایی شود. از آنجا که استرس هم پیامد و هم علت از دست دادن بینایی است، افراد می توانند خود را در یک سرازیری رو به پایین خطرناک ببینند. یعنی از دست دادن بینایی اولیه باعث استرس می شود که به نوبه خود منجر به کاهش بینایی بیشتر می شود ومجدداٌ برای یک بار دیگر باعث افزایش استرس شده و این دور تسلسل تکرار می شود.
اثرات استرس بر بینایی
بین استرس و تأثیرات آن بر بینایی ارتباط روشنی وجود دارد. اضطراب به تنهایی می تواند باعث ایجاد علائم مختلف چشم و بینایی شود.
علائم شایع بینایی استرس عبارتند از:
دیدن ستاره ای شکل نورها، سوسوزدن نور، تاری دید ، هاله بینی یا دیدن سایه اطراف تصاویر.
مه آلود بودن دید
جرقه ها و فلاش های نورانی
دید دوتایی
دید باریک یا دید تونلی
احساس بینایی سورئال یا رویا مانند
دید لحظه ای روشن یا تاریک
تحریفات بینایی
دید کالیدوسکوپ
ضربان یا تپش غیرمعمول
خستگی چشم
درد عضلات چشم
کسی که علائم بینایی ناشی از استرس و اضطراب را دارد ممکن است آنها را به طرق مختلف تجربه کند. علائم بینایی مربوط به استرس ممکن است:
فقط یک چشم را تحت تأثیر قرار دهد.
بین چشمها جا به جا شود.
به طور مکرر بر روی هر دو چشم تأثیر بگذارید.
گاهی باشد و گاهی نباشد.
به صورت مداوم باشد.
گاهی اوقات رخ می دهد.
در پاسخ به استرس افزایش یابد.
مقدم بر اضطراب یا حملات مرتبط با استرس باشید.
به صورت تصادفی رخ دهد.
استرس چگونه مشکلات بینایی ایجاد می کند؟
استرس با فعال کردن پاسخ استرس، یا سیستم عصبی سمپاتیک، باعث ایجاد مشکلات بینایی می شود. استرس و اضطراب مزمن باعث می شود که سطح بالایی از آدرنالین در بدن شما بماند. این آدرنالین می تواند باعث ایجاد فشار در پشت چشم شود و منجر به علائم تاری دید یا دید تونلی شود.
همراه با افزایش سطح آدرنالین، افزایش سطح کورتیزول با مشکلات بینایی مرتبط با استرس ارتباط دارد. کورتیزول، همچنین به عنوان "هورمون استرس" شناخته می شود. این هورمون در واکنش به استرس توسط بدن آزاد می شود و بر فشار خون، تنفس و تنش عضلانی تأثیر می گذارد. هنگامی که کورتیزول بیش از حد آزاد شود، می تواند جریان خون بین چشم و مغز را مختل کرده و منجر به مشکلات بینایی شود.
سایر اثرات استرس بر بینایی عبارتند از:
گشاد شدن مردمک چشم
میدان دید باریک
کاهش دفعات پلک زدن
تنش و افزایش جریان خون در عضلات چشم
خشکی چشم یا چشم خیلی خیس
افرادی که دچار استرس و اضطراب طولانی مدت هستند نیز از خستگی چشم ها در طول روز شکایت دارند. استرسی که باعث ایجاد مراقبت بیش از حد می شود، باعث گشاد شدن مردمک چشم می شود و باعث می شود چشم ها نسبت به حرکات و محیط اطراف بسیار حساس شوند. این حساسیت طولانی مدت می تواند منجر به تنش عضلانی چشم و سردرد شود.
انواع استرسی که باعث مشکلات بینایی می شود
انواع مختلف استرس می تواند منجر به مشکلات بینایی شود. بین علائم بینایی و شرایط زیر ارتباطاتی وجود دارد:
اضطراب
استرس مزمن (تحریک بیش از حد)
استرس عمومی
استرس شدید
اختلال تبدیل (به دلیل احساسات سرکوب شده)
فرسودگی عاطفی
به طور معمول، هنگامی که علل استرس شما درمان شده و استرس از بین می رود، علائم کاهش بینایی مربوط به استرس نیز کاهش می یابد. اگر علائم کاهش بینایی مربوط به استرس را تجربه کردید و هیچ بیماری یا علائم پزشکی دیگری ندارید، درمان هر نوع استرسی که دارید به بدن کمک می کند تا آرام شود و پاسخ استرسی خود را کنترل کنید.
بهترین گزینه های درمانی
برای افرادی که عوارض ناشی از استرس و از دست دادن بینایی را تجربه می کنند ، محققان رویکرد روانی-جسمی را برای درمان تشویق می کنند. علاوه بر گزینه های مرسوم درمان بینایی ، باید بر استفاده از روش های کاهش استرس و آرامش تأکید شود. چنین تکنیک هایی شامل موارد زیر است:
مراقبه
یوگا
آموزش اتوژنیک (آموزش بدن برای پاسخ دادن به دستورات کلامی برای آرامش)
تکنیک های کنترل استرس
نفس کشیدن
درمان
حمایت اجتماعی
گنجاندن تکنیک های فوق در برنامه درمان کاهش بینایی به عنوان درمان تکمیلی می تواند کمک کننده باشد. این کارها همچنین می توانند به جلوگیری و کاهش پیشرفت کاهش بینایی کمک کنند.
علاوه بر این، چشم پزشکان باید به بیماران کمک کنند تا استرس ناشی از مشکلات بینایی آنها را کاهش دهند و در عوض بیماران را تشویق کنند تا در مورد توانایی بیمار برای داشتن نقش فعال در سلامت بینایی خود خوش بین باشد.
استرس خود را کاهش دهید
کلید درمان علائم بینایی ناشی از استرس، کاهش قرار گرفتن در معرض استرس است. اگر یک واکنش استرس فعال را تجربه می کنید، اقداماتی انجام دهید تا خود را آرام کنید و اجازه دهید بدن شما از افزایش آدرنالین رهایی یابد. در طی 20 دقیقه یا بیشتر، بدن شما بایداستراحت کند تا بینایی شما باید به حالت عادی برگردد.
اگر مشکلات بینایی شما ناشی از استرس مزمن است، ایجاد تغییر در زندگی روزمره و استفاده از روشهای کاهش استرس که شما را از تأثیرات منفی بیش از حد تحریک مداوم خلاص می کند، مهم است. علاوه بر استفاده از تکنیک های کاهش استرس، سعی کنید روی علائم خود تمرکز نکنید. بیشتر بخوابید، یک رژیم غذایی سالم داشته باشید و به طور منظم ورزش کنید. اینها می تواند به کاهش تأثیرات منفی استرس مزمن بر بینایی و سلامت کلی شما کمک کند.