خط قرمز مصرف قطره های چشمی
زمانی که استفاده صحیح از قطره بی خطر است اما نوشیدن آن سمی است
قطره های چشمی که برای درمان قرمزی چشم طراحی شده اند، نباید به صورت خوراکی مصرف شوند. در صورت خوردن، دارو می تواند باعث بیماری و حتی مرگ شود. در حالی که قطره های چشمی در صورت بلع می توانند خطرناک باشند، اما متخصصان می گویند که در صورت استفاده صحیح، ماده شیمیایی مورد استفاده برای از بین بردن قرمزی چشم بی خطر و ایمن است.
قطره های چشمی تسکین دهنده قرمزی چیست؟
قطره های معمول استفاده شده برای کاهش قرمزی چشم به طور معمول حاوی تتراهیدروزولین است که در سال 1954 توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تأیید شد و متعلق به خانواده ای از داروها به نام ایمیدازول است. به گفته سایت اطلاعات دارویی Drugs.com ، این ماده شیمیایی در ویزین ، مورین پلاس ، آلتازین ، کلارین و برخی دیگر از قطره های چشم بدون نسخه وجود دارد. علت از بین بردن قرمزی چشم با استفاده از این قطره ها "انقباض رگهای خونی چشم است".
FDA خطر این محصولات را کم می داند زیرا فقط برچسب هایی برای مصارف خارجی دارند و به وضوح علامت گذاری شده اند "دور از دسترس کودکان" قرار گیرد.
اگر قطره چشمی را بنوشید چه اتفاقی می افتد؟
نوشیدن عمدی یا تصادفی قطره چشمی می تواند منجر به سطح سمی خون شود. این نوع قطره های چشمی هنگامی که به منظور کاهش قرمزی در چشم استفاده می شوند، به میزان بروز سمیت سیستمیک جذب نمی شود و منجر به مسمومیت نمی شود. در صورت مصرف خوراکی، تتراهیدروزولین به سرعت از دستگاه گوارش عبور می کند و به سرعت به خون و سیستم عصبی مرکزی می رسد.
علائم مصرف بیش از حد تتراهیدروزولین شامل خواب آلودگی، کندی تنفس یا عدم تنفس، کندی ضربان قلب، هیپوترمی و احتمالاً حتی کما است. کودکان بیشتر در معرض مسمومیت با قطره ویزین هستند. بیشتر موارد مسمومیت عمدی نیست، بلکه به طور تصادفی توسط کودکان یا حیوانات خانگی نوشیده می شود که بطری های کوچک محلول شفاف و بدون بو را پیدا می کنند.
اندازه جثه فرد و کل دوز مهمترین موارد برای ایجاد آسیب است و بنابراین کودکان بیشتر در معرض خطر هستند. به طور كلی، چرت آلود شدن یا خواب آلودگی در صورت مصرف بیش از 1 میلی لیتر در روز در كودكان - به ویژه در سنین زیر 6 سال - علائم نگران ننده است. نوشیدن این قطره های چشمی به دلیل جثه کوچک، حتی دوزهای کم تا 1 تا 2 میلی لیتر ممکن است برای کودکان سمی باشد.
یک بطری قطره چشمی ممکن است حاوی 15 تا 30 میلی لیتر محلول باشد. چکاندن دو قطره در هر دو چشم شش بار در روز معادل با یک میلی لیتر از این محلول است.
اگر کسی قطره چشمی بنوشد چه باید کرد؟
طبق اطلاعات ایمنی مواد، نباید فرد را مجبور به استفراغ کرد و باید موارد زیر را انجام دهید:
"لب ها و دهان را بررسی کنید تا ببینید آیا بافت ها آسیب دیده اند یا خیر؟ شاید نشانه احتمالی بلع مواد سمی را پیدا کنید. فقدان چنین علائمی دلیل قطعی عدم مصرف نیست. لباس های تنگ مانند لبلس یقه دار، کراوات، کمربند یا کمربند را شل کنید. اگر قربانی نفس نمی کشد، احیای دهان به دهان را انجام دهید. فوراً اورژانس را خبر کنید.