لیزیک و لازک در بیماران روماتیسمی
افرادیکه سابقه بیماری های روماتیسمی دارند، ممکن است تصمیم به عمل حذف عینک داشته باشند. یکی از سوالاتی که مطرح می شود این است که آیا انجام عمل های لیزری حذف عینک در بیماران داوطلب اصلاح بینایی با لیزر ( لیزیک، فمتولیزیک، اسمایل، اپی لیزیک، لازک، پی آر کی و ترانس پی آر کی) مناسب است یا خیر؟
هنگامی که پی آر کی (PRK) یا فوتوریفرکتیو کراتکتومی در ابتدا توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده تأیید شد، لیستی از موارد منع مصرف مطلق و نسبی چشم و سیستمیک برای جراحی انکساری را ذکر کرد. اختلالات خود ایمنی و بافت پیوندی از جمله آرتریت روماتوئید (RA) ، لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) ، سندرم شوگرن و تعدادی از اسپوندیلوآرتروپاتی ها در لیست موارد منع مصرف نسبی سیستمیک بودند. از آنجا که اطلاعات کمی در مورد نتیجه جراحی لیزر انکساری در این بیماران وجود داشت، توصیه ها بر اساس ریسک نظری و نتایج جراحی غیر لیزر چشمی در همان جمعیت بیمار بود.
اخیراً ، چندین مطالعه تلاش کرده است تا مشخص کند کدام بیماریهای عروقی خود ایمنی و کلاژن، در صورت وجود، بیمار را در معرض خطر بالاتر عوارض و عوارض جانبی قرار می دهد.
بیماری های عروقی کلاژن گروهی از بیماری های خود ایمنی را تشکیل می دهد که در آن سیستم ایمنی بدن به بافت های پیوندی ، پوست و اندام ها حمله می کند. به عنوان مثال می توان به آرتریت روماتوئید ، لوپوس اریتماتوز سیستمیک ، سندرم شوگرن و اسکلرودرمی اشاره کرد. در حالی که به سختی می توان برآورد شیوع کلی را انجام داد، آرتروز و بیماری های روماتیسمی چالش های بزرگی را در زمینه بهداشت عمومی به وجود می آورند. بنابراین بعید نیست که بعضی از بیماران داوطلب اصلاح بینایی با لیزر ( لیزیک، فمتولیزیک، اسمایل، اپی لیزیک، لازک، پی آر کی و ترانس پی آر کی) یکی از این بیماری ها را داشته باشند.
آیا باید در همه موارد این بیماران را از اصلاح عیوب انکساری محروم کرد؟ باید جراحان متخصص اصلاح عیوب انکساری تعادلی بین حفاظت از چشم بیمار و انجام عمل اصلاح بینایی در موارد خاص برقرار کنند. اخیرا با توجه به کنترل بهتر بیماری های روماتیسمی و تجربه بیشتر چشم پزشکان، بیماران مبتلا به بیماری های عروقی کلاژن از لیست موارد منع مطلق جراحی عیوب انکسار با لیزر به موارد نسبی در آمده اند. در انتخاب نوع عمل جراحی لیزری، بعضی از چشم پزشکان معتقدند که چون در لیزرهای سطحی نظیر پی آر کی قسمت وسیعی از بافت قرنیه تراشیده می شود و برای ترمیم به زمان بیشتری نیاز است، پس برای انتخاب عمل اسمایل بر لیزیک و لیزیک بر پی آر کی ارجح است.