پس از لیزیک، یک فضای کوچک بین فلپ لیزیک و بقیه قرنیه ایجاد می شود (این فاصله باعث می شود تا فلپ لیزیک به عقب تا شود). واقعاً در چند ساعت اول پس از لیزیک، این خراش خوب می شود. اما تا زمانی که این فاصله بهبود یابد، لبه های فلپ لیزیک را می توان به راحتی بلند کرد و فلپ می تواند از موقعیت خود جابجا شود. در چند ساعت اول پس از لیزیک است که خطر حرکت فلپ لیزیک بیشتر است.
نگران نباشد، با این حال، فلپ لیزیک به خودی خود جابجا نمی شود. فرش بزرگی را تصور کنید که روی زمین افتاده است. شما می توانید در تمام طول روی فرش راه بروید بدون اینکه باعث جابجایی فرش شوید. اما، اگر به لبه فرش نیرویی به پهلو وارد کنید، باعث می‌شود که روی خودش تا شود. فلپ لیزیک نیز به همین صورت است. حرکت جانبی روی فلپ لیزیک (مانند مالیدن چشم) چیزی است که در واقع می تواند باعث حرکت آن شود.
پس از چند ساعت اول، خطر دررفتگی فلپ به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. برای ترمیم این فاصله، لایه نازکی از سلول‌ها به نام اپیتلیوم روی فلپ لیزیک رشد می‌کند تا آن را محکم کند. اپیتلیومی که بعداً بهبود یافته است مانند نوار عمل می کند تا از هر حرکتی از جابجایی فلپ لیزیک جلوگیری کند. اما این اپیتلیوم قدرت کامل ندارد. با گذر از روز اول و هفته اول، فلپ لیزیک قوی تر و قوی تر می شود، زیرا اپیتلیوم به عملکرد کامل باز می گردد. مانند نوار چسبی می شود که فلپ لیزیک را در جای خود قفل می کند.

اگر فلپ جابجا شود، «شکاف» بسیار بزرگتری ایجاد می شود. بستر قرنیه زیرین لخت می شود و دیگر توسط فلپ لیزیک محافظت نمی شود. مگر اینکه جابجایی بسیار کوچک باشد. این حادثه دردناک خواهد بود. این درد در نهایت از بین خواهد رفت. اپیتلیوم بر روی آن ناحیه لخت رشد می‌کند، شبیه به روشی است که بعد از لیزیک رشد اپیتلیوم برش اصلی را التیام می‌دهد. بسته به اینکه چه مقدار از قرنیه  لخت شده باشد، ممکن است یک تا دو روز طول بکشد تا بهبود یابد.
اما علاوه بر درد، به احتمال زیاد درجاتی از تاری دید نیز خواهید داشت. وقتی فلپ لیزیک از جای خود خارج می شود، معمولاً فقط یک طرف فلپ لیزیک حرکت می کند. فلپ لیزیک مقداری انعطاف پذیر است و می تواند فشرده شده و در مساحت کمتری جا بگیرد. اگر سعی کنید یک فرش خیلی بزرگ را در یک اتاق کوچک پهن کنید، چین و چروکی را در فرش ایجاد می کنید. همین اتفاق در مورد فلپ لیزیک پیش می آید. اگر یک لبه تحت فشار قرار گیرد و جابجا شود، یک چین در فلپ لیزیک ایجاد می شود. احتمال دارد که این چین روی مسیر دید شما قرار گیرد و باعث تاری بیشتر شود. این تاری دید تا زمانی که جابجایی فلپ اصلاح شود ادامه خواهد داشت.

اگر بعد از لیزیک دچار دررفتگی فلپ شدید، می توان آن را درمان کرد. اما باید مجدداً به اتاق عمل مراجعه کنید.  به این عمل «شناور کردن مجدد» می‌گویند (به این دلیل که فلپ دوباره از جای خود برداشته می‌شود و با استفاده از ریختن سرم فراوان فلپ لیزیک شناور می‌شود و دوباره در جای خود قرار می‌گیرد). در طی عمل مجدد، جراح شما فلپ لیزیک را به طور کامل به عقب تا می کند، سلولهای اپیتلیوم زیر فلپ لیزیک را از  تمیز می کند و فلپ لیزیک را در جای خودش قرار می دهد. زمان بهبودی شبیه اولین عمل لیزیک است. شما فقط درد و ناراحتی کمی بیشتر نخواهید داشت زیرا اپیتلیوم اطراف فلپ لیزیک نامنظم تر خواهد بود.
با این حال، اگر چین فلپ بزرگ بود یا برای مدتی وجود داشت، جراح ممکن است مجبور شود اپیتلیوم روی چین را نیز بردارد (اپیتلیوم می‌تواند از باز شدن چین جلوگیری کند). اگر این مورد نیاز باشد، مدت زمانی که باید منتظر رشد مجدد آن اپیتلیوم باشیم، طولانی‌تر خواهد بود. بسته به اینکه چه مقدار اپیتلیوم باید برداشته شود، بین 2 تا 5 روز ناراحتی و تاری دید خواهید داشت.
پس از ترمیم، خطرات پس از عمل شناورسازی مجدد با جراحی اصلی لیزیک تفاوت چندانی ندارد. یک استثنا این است که احتمال کمی بیشتر است که اپیتلیوم بتواند در زیر فلپ لیزیک رشد کند. گرچه نادر است، اما اگر این مشکل اتفاق بیفتد، دوباره نیاز به جراحی دیگری برای حذف و رفع آن داریم. اما به طور کلی نتایج و پیش آگهی طولانی مدت پس از دررفتگی فلپ بسیار خوب است.