.اسکلریت در اغلب موارد توام با بیماری های خود ایمنی است. در بعضی موارد نیز علت مشخصی ندارد. اسکلریت ممکن است توام با بیماری های زیر باشد:

1. آرتریت (التهاب و خشکی مفاصل)
2. بیماری لوپوس یا سایر بیماری های بافت همبند
3. عفونت چشم
4. بیماری های التهابی روده
5. سندرم شوگرن (باعث خشکی شدید چشم می شود)
6. گرانولوماتوز
7. اسکلرودرمی

 اسکلریت ممکن است ناشی از ضربه به چشم باشد. در موارد نادری ممکن است اسکلریت ناشی از قارچ یا انگل ها باشد. .

علائم اسکلریت چیست؟

علائم اسکلریت عبارتند از:

1. درد
2. حساسیت چشم
3. قرمزی و تورم قسمت سفیدی چشم
4. تاری دید
5. اشکریزیش
6. حساسیت شدید به نور

همچنین ممکن است درد فک یا سردرد وجود داشته باشد. در بعضی موارد ممکن است فرد تمام یا قسمتی از بینائیش را از دست بدهد.

تشخیص اسکلریت

اگر علائم اسکلریت را دارید، لازم است بلفاصله به چشم پزشک مراجعه کنید. بدون درمان ممکن است اسکلریت منجر به از بین رفتن بینایی شود. در طی معاینه چشم پزشک به کمک دستگاهی به نام اسلیت لامپ چشم شما را بررسی می کند. برای تشخیص علت زمینه ای اسکلریت چشم پزشک ممکن است با روماتولوژیست مشوورت کند. ممکن است آزمایش خون یا عکسبرداری انجام شود.

درمان اسکلریت

 برای نجات بینایی باید بلافاصله پس از تشخیص، اسکلریت درمان شود. بر اساس نوع اسکلریت درمان فرق می کند. درمان اسکلریت عبارتست از:

1. قرص ها ی کورتون (برای جلوگیری از التهاب)
2. داروهای ضد التهاب غیر استیروئیدی مثل آسپرین یا بروفن برای کنترل درد و تورم
3. قطره های چشمی و آنتی بیوتیک
4. در موارد شدید بیماری استفاده از داروهای تضعیف کنند سیستم ایمنی
5. در موارد شدید انجام عمل جراحی برای جلوگیری از تخریب چشم و یا ترمیم چشم

زمانیکه اسکلریت ناشی از بیماری زمینه ای دیگری باشد، برای کنترل علائم اسکلریت لازم است ان بیماری نیز درمان شود. به خاطر داشته باشید که علی رغم درمان، اسکلریت ممکن است عود کند. برای درمان موثر باید به صورت دوره ای توسط چشم پزشک یا سایر پزشکانتان ویزیت و پیگیری شوید.