پیوند چشم

چه قسمت هایی از چشم را می توان پیوند زد؟

ممکن است  بشنوید  فردی پیوند چشم انجام داده است.  اما این دقیقاً به چه معناست؟ در حال حاضر علوم پزشکی راهی برای پیوند کامل چشم ندارند. یک گروه از محققان امیدوارند که بتوانند طی یک دهه پیوند کامل چشم را انجام دهند. با این حال، وقتی کسی امروز پیوند چشم می شود، معمولاً پیوند قرنیه انجام می دهد. اهدای قرنیه این عمل جراحی شگفت انگیز و نجات دهنده بینایی را امکان پذیر می کند.
چشم شما عضوی پیچیده است که توسط عصب بینایی به مغز متصل می شود. عصب بینایی سیگنال های دیداری را از چشم به مغز می فرستد؛ جایی که این پیام ها به عنوان تصویر تفسیر می شوند. عصب بینایی نسبتاً کوچک است، طول آن بین 3/5 تا 5/5 میلی متر متفاوت است و در وسیع ترین نقطه درون جمجمه، هنوز حدود 2 میلی متر ضخامت دارد. با این وجود عصب بینایی، دقیقاً مانند کابل فیبر نوری از بیش از یک میلیون رشته کوچک عصبی تشکیل شده است. به محض قطع این رشته های عصبی، دیگر نمی توان آنها را وصل کرد. به همین دلیل پیوند کامل چشم غیرممکن است. حتی اگر یک جراح بتواند چشم را در جای خود قرار دهد، چشم دیگر نمی تواند از طریق عصب بینایی سیگنال ها را به مغز ارسال کند و بینایی را برگرداند.

پیوند قرنیه

پیوند قرنیه نه تنها امکان پذیر است، بلکه تقریباً یک قرن است که انجام می شود. برای دید خوب  قرنیه سالم و شفاف لازم است. اگر قرنیه شما در اثر بیماری آسیب دیده یا صدمه دیده باشد، ممکن است متورم یا دچار اسکار (جوشگاه) شود. این مشکل می تواند باعث پخش نور یا تاری دید شود. در پیوند قرنیه، جراح قرنیه آسیب دیده را برداشته و قرنیه اهدایی شفاف را جایگزین آن می کند. بسته به شرایط ، چندین گزینه جراحی پیوند قرنیه در دسترس است.

سایر پیوندهای مربوط به چشم

پیوند قرنیه رایج ترین نوع پیوند چشم است؛ اما  تنها مورد نیست. گاهی اوقات، پزشکان می توانند از بخشی از جفت انسان که پس از زایمان اهدا می شود، برای بهبود قرنیه استفاده کنند. پزشکان می توانند از لایه داخلی جفت که غشای آمنیوتیک نامیده می شود، برای ایجاد یک پوشش درمانی استفاده کنند. این پوشش می تواند موقتی یا دائمی باشد. این غشاها به بهبود و بازسازی بافتهای سطحی چشم کمک می کنند. این عمل پیوند غشاء آمنیوتیک (AMT) نامیده می شود  و مدتهاست که از آن برای التیام صلبیه و ملتحمه استفاده می شود.
جراحان همچنین توانسته اند پیوند مژه را با موفقیت انجام دهند. این پیوند می تواند مژه های از دست رفته در اثر سوختگی ، آسیب دیدگی و سایر بیماری ها را بازیابی کند.
پزشکان به دنبال بررسی این موضوع هستند که آیا امکان پیوند سایر قسمت های چشم وجود دارد یا خیر. در جولای 2010 ، پزشکان فرانسوی هنگام پیوند کامل صورت، پلک ها و مجاری اشک را پیوند زدند. در سال های اخیر نیز پلک ها  نیز در پیوندهای صورت گنجانده شده اند.
امروزه محققان سلولهای آسیب دیده شبکیه را با پیوند سلول های سالم جایگزین می کنند. در آزمایشات بالینی، محققان از سلولهای بنیادی انسانی برای رشد سلولهای شبکیه استفاده کرده اند که در اثر شرایطی مانند تخریب ماکولا یا بیماری اشتارگارد از بین می روند. روزی ممکن است از این سلولهای بنیادی برای جایگزینی سلولهای آسیب دیده شبکیه و درمان این شرایط استفاده شود.