قرمزی و درد چشم ها
گلوکوم حاد زاویه بسته اولیه
گلوکوم زاويه بسته حاد اوليه وقتى رخ مىدهد که به علت تنگی زاویه اتاقک قدامی چشم (محل تلاقی قرنیه و عنبیه) در برابر خروج مایع زلالیه انسداد ايجاد شود و به اين ترتيب کاهش خروج زلاليه باعث افزايش حاد فشار داخل چشم شود. اين حالت در افراد دوربین و همچنين در افراد مسن بهعلت بزرگ شدن عدسى شايع تراست.
حملات آن معمولاً هنگام عصر بهعلت گشاد شدن نسبى مردمک و يا هنگام استفاده از داروى باز کننده مردمک (ميدرياتيک) جهت معاينه ته چشم رخ مىدهد. در افراد مستعد با تنگی زاویه برای معاینه ته چشم بهتر است از داروهاى کوتاه اثر نظير تروپيکاميد استفاده شود.
گلوکوم زاويه بسته حاد با شروع ناگهانى تارى ديد شديد و سپس درد طاقتفرسا، قرمزى چشم بخصوص اطراف لیمبوس، ديدن هالههاى نور، تهوع و اسفراغ، ورم قرنيه و مردمک بىحرکت و نيمه گشاد مشخص مىشود. بررسی زاویه چشم مقابل، حائز اهميت است.
درمان گلوکوم زاويه بسته حاد يک فوريت چشمپزشکى است. تأخير در درمان گلوکوم حاد باعث چسبيدن عنبيه محيطى به شبکه ترابکولار (سينشى قدامى دائمي) مىشود که نيازمند جراحى است. در این بیماری باید با استفاده از داروهای موضعی و خوراکی و تزریقی فشار چشم پایین آورده شده و سپس برای جلوگیری از ایجاد حمله مجدد برای بیمار لیزردرمانی برای هر دو چشم (YAG Laser PI) انجام شود.
التهاب حاد عنبيه و یووئیت
التهاب حاد عنبيه با فتوفوبى بيشتر، بالا نبودن فشار داخل چشم، تنگى مردمک، عدم وجود ورم قرنيه، سلول و flare فراوان در اتاق قدامى مىتوان از گلوکوم حاد تمايز داد، هرچند هر دو پرخونى مژگانى مىدهند.
کنژونکتيويت حاد
کنژونکتيويت حاد را مىتوان توسط اندک بودن درد يا عدم وجود درد، نبودن کاهش بينائي، وجود ترشح در چشم، التهاب شديد ملتحمه، فقدان پرخونى مژگاني، طبيعى بودن فشار داخل چشم، پاسخ طبيعى مردمک به نور و شفافيت قرنيه از گلوکوم حاد تمايز داد.
قرمزی چشم در خونریزی زیر ملتحمه
عروق کوچک ملتحمه ممکن است خود به خودی یا به دنبال ضربه یا بیماری های خاصی پاره شوند و در نتیجه منجر به خروج خون از رگ به بافت زیر ملتحمه و قرمزی ناگهانی چشم شود. خونریزی زیر ملتحمه ای به صورت لکه ای قرمز روشن یا تیره بر روی قسمت سفیدی چشم ظهور می کند.
خونریزی زیر ملتحمه علامتی ندارد و فرد ممکن است قرمزی چشم خود را در آینه ببیند یا شخص دیگری به وی بگوید که چشمش قرمز شده است. خونریزی زیر ملتحمه به ندرت ممکن است با درد مختصری همراه باشد. ملتحمه نمی تواند با سرعت خون خارج شده را جذب کند؛ در نتیجه خون در بافت زیر ملتحمه گیر می افتد.
معمولا خونریزی زیر ملتحمه بدون هیچگونه سابقه ضربه ای به چشم اتفاق می افتد. حتی عطسه و سرفه محکم ممکن است باعث پاره شدن رگهای ظریف و خونریزی شود. معمولا نیازی به درمان ندارد. قرمزی چشمتان ممکن است شما را نگران کند؛ اما خونریزی زیر ملتحمه غالباً بی خطر است و ظرف دو هفته یا بیشتر خود به خود و تدریجا جذب می شود.
قرمزی چشم در التهابهای سطحی کره چشم
در التهابهای سطحی کره چشم مثل اسکلریت و اپیاسکلریت معمولاً قرمزی همراه با حساسیت ودرد در لمس کره چشم وجود دارد. ممکن است این بیماریها توام با بیماریهای روماتیسمی عمومی باشند. در موارد خفیف با قطرههای کورتوندار موضعی درمان می شوند. در موارد شدیدتر نیاز به درمانهای خوراکی است.