عدسی چشم Crystalline Lens
         

عدسي یا لنزعضوي است محدب الطرفين ، قابل انعطاف، بدون رگ و شفاف با قطر 9 ميليمتر و ضخامت 4ميليمتر که ما بين مايع زلاليه و زجاجيه چشم قرار دارد. عدسی توسط زنولها به شيارهاي بين جسم مژگاني اتصال دارد. عدسي ساختمانی شفاف دارد و در پشت مردمک واقع شده است وعمل تطابق و متمرکز کردن نور بر روي شبکيه را انجام مي‌دهد.  عدسی کریستالی نامی است که به عدسی طبیعی که انسان با آن متولد می شود داده می شود. رشته های ظریف و کوچک از داخل شیار های جسم مژگانی به ناحیه استوایی عدسی متصل می شوند و علاوه بر معلق نگه داشتن آن در داخل چشم، می توانند با انقباض و انبساط عضلات مژگانی، باعث تغییر شکل لنز شوند، که به چشم ها اجازه می دهد تا روی اجسام نزدیک یا دور تمرکز کنند.    

   تطابق چیست؟  

عدسی کریستالی تقریباً یک سوم قدرت تمرکز چشم را تأمین می کند. لنز انعطاف پذیر است و انحنای آن می تواند تحت تأثیر جسم مژکانی تغییر کند. وقتی انحنا را تغییر می دهد، لنز ضخیم تر می شود و قدرت آن افزایش می یابد تا چشم بتواند روی تصاویر در فواصل مختلف تمرکز کند. این تغییر در تمرکز، تطابق نامیده می شود. وقتی چشم ما به فاصله کمی از ما به چیزی نگاه می کند، جسم مژگانی ما منقبض می شود و این باعث شل شدن رشته های آویزان کننده (زنول های)  لنز می شود که لنز را در جای خود نگه می دارند و لنز ضخیم می شود. وقتی چشم به تصاویر دور نگاه می کند، جسم مژگانی شل می شود، زونول های لنز به عقب کشیده می شوند و ضخامت لنز کاهش می یابد و این کار باعث می شود تصاویر دورتر روی شبکیه قرار بگیرند.

بنابراین هرگاه فردي به نزديک نگاه مي‌کند، انقباض عضله سيلياري(جسم مژگانی)، کشش بر روی عدسي را کم مي‌کند و لذا عدسي کروي‌تر شده و قدرت انکساري بيشتري پيدا مي‌کند و تصوير جسم نزديک را بر شبکيه مي‌اندازد (عمل تطابق). در نگاه به دور عکس اين حالت اتفاق مي‌افتد. با پير شدن و کاهش حالت ارتجاعي عدسي، قدرت تطابق آن کاهش مي‌يابد و فرد تار مي‌بيند.

عدسی و عیوب انکساری

انکسار یا خم شدن نور در داخل چشم، هنگامی رخ می دهد که نور از  لنز عبور می کند. این نور بسته به قدرت لنز به سمت نقطه خاصی خم می شود. اگر قدرت عدسی متعادی باشد، لنز تصاویر را بر روی شبکیه متمرکز می کند. اگر لنز باعث ایجاد کانون در پشت شبکیه شود، دور بینی ایجاد می شود. اگر لنز باعث ایجاد کانون در مقابل شبکیه شود، نردیک بینی رخ می دهد. استفاده ازعینک اصلاحی، لنزهای تماسی یا جراحی انکساری  این مشکلات بینایی را اصلاح می کند. 

عدسی و پیرچشمی

با گذشت زمان، لنز مقداری از قابلیت ارتجاعی خود را از دست می دهد. این از دست دادن باعث می شود چشم توانایی تمرکز روی اشیا  نزدیک را از دست بدهد. این وضعیت به عنوان  پير چشمي شناخته می شود.

در حدود 40 سالگی، بیشتر افراد به عينک خواندن نیاز دارند. با شروع پیرچشمی اغلب افراد تمایل دارند نوشته ها را در فاصله دورتری نگه دارند تا آن را راحت تر بخوانند. افرادی که پیرچشمی دارند ممکن است از نیاز به نور بیشتری برای مطالعه شکایت داشته باشند. چشم های مبتلا به  پیرچشمی احساس خستگی هم می کنند و به نظر می رسد راحت تر خسته می شوند. برخی از بیماران پیرچشمی ممکن است دارای نوسان بینایی نیز باشند، زیرا چشم آنها سعی در جبران بیش از حد تاری دید دارد.      

عدسی و آب مروارید

آب مروارید کدر شدن لنز است. آب مروارید غالباً با افزایش سن باعث کدر شدن لنز می شود. خوشبختانه آب مروارید به آرامی پیشرفت می کند  و ممکن است برای چندین سال روی بینایی تأثیر نگذارد. در سن 65 سالگی  بیش از 90 درصد افراد دچار آب مروارید می شوند.

درمان آب مروارید شامل جایگزینی لنز طبیعی کدر شده با لنز داحل چشمی مصنوعی است. با برداشتن لنز کدر شده، هم بینایی و هم کیفیت زندگی بهبود می یابد. جراحی آب مروارید شامل استخراج آب مروارید و قرار دادن کاشت لنز جدید و واضح در محل آن است.  روش جدید جراحی آب مروارید معمولاً تحت بی حسی موضعی به صورت سرپایی انجام می شود و در بیشتر موارد کمتر از ده دقیقه به طول می انجامد.   

                                                                                                                فیلم ساختمان عدسی چشم Crystalline Lens Anatomy vdeo