قرمزی چشم ناشی از جسم خارجی سطح کره چشم
یکی از دلایل قرمزشدن چشم، ورود اجسام ریز به داخل چشمهاست. اگر علت آن ورود اجسام ریزی مثل گرد و خاک باشد با جریان اشک پاک میشوند و مشکل بیمار معمولا پس از گذشت مدت کوتاهی برطرف میشود. اما اگر بزرگتر باشند، گاهی نیاز است که توسط چشم پزشک و با کمک وسایل مناسب خارج شوند. یکی از مکان های شایع فرو رفتن اجسام خارجی در چشم، فرو رفتن در پشت پلک فوقانی است. برای خارج کردن آن، پزشک پلک را به سمت خارج برگردانده و سپس با وسیلهای شبیه گوش پاککن استریل به آرامی و بدون آسیب زدن به بافت داخلی پلک یا کره چشم و ملتحمه جسم خارجی برداشته می شود. اگر جسم خارجی در سطح قرنیه فرو رفته باشد، لازم است چشم پزشک با اسفاده از دستگاه اسلیت لامپ آنرا خارج کند.
در ضمن توصیه میشود که در صورت ورود اجسام خارجی به چشم حتما معاینه توسط یک متخصص چشمپزشکی صورت گیرد چرا که گاهی این اجسام خارجی باعث خراشیدن سطح قرینه و متعاقب آن عقونت قرنیه میشوند. در این مواقع پزشک با تجویز قطره آنتیبیوتیکی چشمی از بروز عفونت پیشگیری می کند.
مساله مهم دیگری که باید در مورد ورود اجسام خارجی به چشم مورد توجه قرار گیرد علائمی است که ممکن است طی چند روز بعد از ورود جسم خارجی به چشم ایجاد شود. اگر طی روزهای آتی برای فرد تاری دید، کاهش حدت بینایی و یا درد و خروج چرک ایجاد گردد میتواند نشانه سوارشدن عفونت بر روی آسیبهای حاصل از ورود جسم خارجی به چشم باشد که نیازمند شروع سریع آنتیبیوتیک مناسب و مراقبت چشمپزشکی کافی و نظارت متخصص چشمپزشکی است.
این عفونتها در آغاز سطحی هستند اما گر به درستی تحت درمان قرار نگیرند بهسرعت میتوانند به بافتهای عمقی پیشرفت کرده و باعث تخریب وسیع آن گردند که بسیار خطرناک است.
ورود اجسام خارجی به سطح چشم، در برخی از مشاغل بیشتر دیده میشود. بهطور مثال افرادی که در مشاغلی همچون آهنگری یا تراشکاری دارند، در خطر پرتاب پلیسههای فلزی به داخل چشم هستند. به همین دلیل این افراد حتما باید از وسایل محافظ مناسب برحسب شغل خود استفاده کنند. در ضمن این افراد باید در مورد اقدامات اولیهای که باید در چنین مواردی انجام شوند، آموزش ببینند.
به این افراد توصیه می شود در صورت وجود جسم خارجی خودشان اقدام به در آوردن آن نکنند. چون بارها مشاهده شده که با تلاشی که برای در آوردن اجسام خارجی می کنند باعث آسیب ماندگار و غیر قابل جبران به قرنیه می شوند. از طرفی برخی از این افراد برای تسکین درد از قطره های بی حس کننده استفاده می کنند. باید بدانیم که این کار به دو دلیل ممنوع است. یکی اینکه استفاده از این قطره ها باعث تاخیر ترمیم زخم قرنیه می شود و دوم اینکه با تسکین موقتی درد، فرد زمانیکه عفونت و زخم عفونی قرنیه پیشرفته تر شده، برای درمان مراجعه می کند که هم درمان مشکل تر می شود و هم تاثیر نامطلوب بیماری ممکن است باعث آسیب مانگار و دائمی بر بینایی شود.