روش های درمان آب مروارید در چند دهه گذشته تغییرات شگرفی کرده است. اکنون راه های بیشتری برای درمان این بیماری وجود دارد. روش های درمانی فعلی برای آب مروارید شامل روش های جراحی و غیرجراحی با هدف بهبود بینایی است.

در مراحل اولیه، درمان آب مروارید با هدف بهبود کیفیت بینایی بیمار انجام می شود. افراد مبتلا به آب مروارید دچار کدورت یا تاری دید می شوند. علائم دیگر عبارتند از دوبینی، دید ضعیف در تاریکی، حساسیت به نور، تغییر در نسخه فعلی عینک.

برخی از این علائم را می توان با عینک هایی طبی، عینک آفتابی و نسخه ای جدید برای عینک بهبود بخشید. حتی چیزهای ساده ای مانند تغییر مکان چراغ ها می تواند به مقابله با برخی علائم کمک کند. ممکن است پزشک استفاده از کلاه در خارج از منزل را به همراه سایه بان برای محافظت از چشمان بیمار در برابر نور خورشید و جلوگیری از بدتر شدن وضعیت او توصیه کند.

درمان های جراحی برای آب مروارید ممکن است زمانی توصیه شود که تغییرات در بینایی فرد شروع به تداخل در توانایی او برای انجام فعالیت های روزمره مانند تماشای تلویزیون یا رانندگی کند.

درمان های جراحی آب مروارید معمولاً شامل برداشتن عدسی کدرشده از چشم بیمار و جایگزینی آن با لنزداخل چشمی مصنوعی است. اگر هر دو چشم بیمار نیاز به جراحی داشته باشند، هر چشم به طور جداگانه عمل می شود تا خطر عوارض به حداقل برسد. این جراحی یک عمل سرپایی است که بی حسی موضعی با استفاده از ریختن قطره بی حس کننده در چشم قابل انجام است.  

روش های قدیمی تر و کنارگذاشته شده عمل های جراحی آب مروارید شامل روش جراحی داخل کپسولي و روش جراحی خارج کپسولي است.

درعمل آب مرواريد به روش داخل کپسولي؛ عدسي به همراه کپسول احاطه کننده آن از چشم خارج مي شود و در نتيجه جائي براي کارگذاري لنز داخل چشمي باقي نمي ماند. اين روش در حال حاضر تقريبا کنار گذاشته شده و فقط در موارد خاصي؛ مثلا زماني که لنز دچار نيمه در رفتگي است و امکان حفظ کپسول عدسي وجود ندارد، بکار مي رود.

در عمل آب مرواريد به روش خارج کپسولي؛ پس از باز کردن قسمت قدامي کپسول عدسي، محتويات آن خارج شده و در نتيجه از محفظه کپسول عدسي ميتوان به عنوان محل کارگذاري لنز داخل چشمي استفاده کرد. این روش نیز به علت نیاز به برش بزرگ برای انجام عمل و در نتیجه دوره بهبودی طولانی تر و همچنین آستیگماتیسم ناشی از عمل امروزه کمتر استفاده می شود.

پیشرفته ترین جراحی های مورد استفاده برای درمان آب مروارید عبارتند از: عمل با تکنیک فیکوامولسیفیکاسیون یا در اصطلاح عمل فیکو و عمل جراحی آب مروارید با استفاده از لیزر یا همان روش به اصطلاح فمتوکاتاراکت.

 این روش رایج ترین روشی است که برای جراحی آب مروارید استفاده می شود. این روش با استفاده از دستگاه فیکو انجام می شود.  برای خرد کردن و خارج کردن آب مروارید از چشم از انرژی ماوراء صوت استفاده می شود.  از طریق یک برش کوچک حدود 3 میلی متری به کمک پروبی وارد چشم می شویم. قسمت قدامی کپسول عدسی به شکل دایره برداشته می شود. به وسیله همین پروب انرژی ماوراء صوت برای شکستن  عدسی به قطعات کوچکترتولید شده و همزمان مایع سرم وارد چشم شده و قطعات خرد و پودر شده عدسی پس از پراکنده شدن در این مایع از چشم ساکشن می شوند.  پس از پاک کردن کامل فضای داخل کپسول عدسی، لنز مصنوعی داخل چشمی به جای لنز طبیعی کدر شده در این فضا قرار می گیرد. به طور معمول در این روش نیاز به بخیه نیست و برش قرنیه به علت کوچک بودن، به طور خود به خود بسته می شود.

فمتوکاتاراکت یا جراحی آب مروارید با لیزر فمتوثانیه (FLACS) ) یک پیشرفت اخیر در تاریخچه جراحی آب مروارید است. آخرین روشی که در جراحی آب مروارید ابداع شده است، روش فمتوکاتاراکت است که با استفاده از انرژی لیزر فمتوسکند مراحل عمل جراحی آب مروارید انجام می شود. این روش در حال تکامل است و تدریجاً ماشین ها و تجهیزات بهتری وارد بازار کار می شود.

شواهد موجود نشان می‌دهد که جراحی لیزری آب مروارید یا فمتوکاتاراکت (FLACS) )  در مقایسه با جراحی آب مروارید فیکوامولسیفیکاسیون با برش کوچک غیر لیزری آب مروارید خطر بیشتری ندارد. انرژی فمتوسکند می تواند سطح بیشتری از دقت و تکرارپذیری برای برش های بافت نسبت به تکنیک های فیکو ارائه دهد. در نتیجه، تصور می‌شود و در برخی موارد نشان داده شده است که روش فمتوکاتاراکت برای اصلاح آستیگماتیسم حین عمل آب مروارید برش دقیق‌تری ایجاد می کند و برای باز کردن کپسول قدامی عدسی (کپسولوتومی) دقت بیشتری دارد. همچنین انرژی مصرفی کلی برای خرد کردن عدسی به قطعات کوچکتر در روش لیزری کاهش می یابد.  

هزینه جراحی لیزری آب مروارید بیشتر است و بیمه ها آن را متقبل نمی شوند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد جراحی لیزری آب مروارید می‌تواند به طور قابل پیش‌بینی با استفاده از برش های مخصوص، آستیگماتیسم را بهتر اصلاح می کند. برای بیمارانی که از لنزهای اصلاح‌کننده پیرچشمی استفاده می کنند روش خوبی است.  در حال حاضر شواهد کافی وجود ندارد که نشان دهد جراحی لیزری آب مروارید نتایج بهتری نسبت به جراحی آب مروارید فیکوامولسیفیکاسیون با برش کوچک برای موارد استاندارد با لنز های داخل چشمی تک کانونی ارائه می دهد، یا اینکه جراحی لیزری آب مروارید برای همه موارد مقرون به صرفه است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد جراحی لیزری آب مروارید، ایمنی و نتایج عمل بیمار را در برخی شرایط پزشکی بهبود می‌بخشد (بیماری فوکس/گوتاتای متراکم قرنیه، نیمه دررفتگی عدسی طبیعی چشم، آب مروارید رسیده و غیره). اما هزینه استفاده از لیزر صرفاً به دلایل پزشکی مورد قبول بیمه ها نیست.

آب مروارید را می توان با درمان های غیرجراحی در مراحل اولیه مدیریت کرد و از درمان های جراحی می توان برای برداشتن لنز کدر شده و جایگزینی آن با لنز مصنوعی استفاده کرد. زمانی که اختلال بینایی ناشی از آب مروارید شروع به تداخل با فعالیت های روزانه کند، درمان های جراحی توصیه می شود. جراحی معمولاً در بازیابی بینایی بسیار موفق است.

 

 فیلم عمل کاتاراکت به روش فیکو Phaco emulsification Cataract Surgery